29 Ağustos 2012 Çarşamba

Çanakkale ve Sardalya



Karadenizliler için hamsi neyse, Çanakkaleliler için de sardalya o olsa gerek.  Bir arkadaşım Çanakkaleli olduğumu unutup "döşü kıllı balıklardan" demişti de sanki bana küfretmiş gibi sinirlenmiştim. Sardalya halktandır, Çanakkalelidir. Denizlerinden onca balık, onca böcek çıkmasına rağmen bizim evin kızıdır sardalya. 

Temmuz ortası gibi çıkar ama asıl yağlandığı, tadını bulduğu dönem Ağustos sonu ve Eylül başı gibidir. Tam zamanında Çanakkale'ye gidince, balık pazarına sürükledim bizimkileri. 

"Bokluca balık", sardalya pişirme yöntemlerinin kulağa en komik geleni. Sardalyayı hiç ayıklamadan ızgarada pişirirler. Yerken de içindeki aslında ayıklanması gereken kısımlar zar içerisinde, balığın etine bulaşmadan çıkıverir. Sardalya bir bütün olarak pişirildiğinden, suyunu kaybetmez ve çok daha nefis olur. Ama onun için gerçekten çok taze sardalya bulmak ve hemen pişirmek lazım. Bugüne kadar birkaç kez deneyebildim o yüzden. 


Sardalyayı mevsimi dışında da yiyebilmek için tuza basılmış sardalya vardır bir de. Kızlı Sardalya. Gelibolu'daki Alaeddin firması yapar. Balıkçıda ondan göremeyince kenardaki başka sardalya konservelerinin fotoğrafını çekiverdim. Bundan uzun yıllar önce babamın tayini Şanlıurfa'ya çıktığında, annem kutu kutu götürmüştü yanında. Tansiyon sorunu olmasına rağmen azar azar yer, mutlu olurdu. Hatta Urfalı karşı komşumuza da tattırmak istemişti. Kadıncağız çiğ balık yemeye yanaşmamıştı.  


Bizimkiler yapmazlar ama bir arkadaşımın annesinden görmüştüm. Sardalyayı ayıklayıp yıkadıktan sonra sirke ve tuz koyup dolapta 3 gün beklettikten sonra çiğ çiğ yiyenler de var. Fena olmuyor ama yeterince sirke işlemezse fazla çiğ geliyor bana. Sabah kahvaltısı için yapıldığı da düşünülünce, herkese göre bir tat değil. 

Sardalya fiyatları değişken. O gün ne kadar tuttuklarına bağlı. 5 TL'ye de olabilir, 15 TL'ye de. Kişi başı en az yarım kilo kadar almak lazım. Aslında biraz daha alıp ertesi sabah kahvaltıda soğuk soğuk yemek için bir kısmını ayırmak daha iyi tabii. Bu mevsim de bizimkilerle yedim ya, mutluyum.