Majdanpek'ten ayrılıp Tuna kenarından Kladovo'ya doğru ilerlerken, Tekija köyünde duruyoruz. Tuna'ya bakan bir restoranda, yine üç otuz paraya karnımızı bir güzel doyurup köyde kısa bir yürüyüş yapıyoruz. Tam köyden çıkacakken köyün mezarlığını görüyorum. Arabayı zorla durdurup mezarlıkta koşturmaya başlıyorum. Sanırım bugüne kadar gördüğüm en şirin mezarlık.
Eski mezarların bazılarında Yugoslavya yıldızı var. Her yer çiçek, ağaç. Arkada da Tuna.
Bir yandan işçiler şarkı söyleye söyleye mezar kazıyor. Ölümün kasvetinden eser yok.
Benim de aklıma "Pembe Mezarlık" geliyor. Şarkının sözleri, ne anlattığı hakkında zerre fikrim yok. Sadece "pembe bir mezarlık olmak istedim" satırını hatırlıyorum. Eğer hakikaten mezarlık olmak isteyen birinin dilinden yazılmışsa şarkı, ben bu mezarlık olmak isteyebilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder