Fotoğrafla sınanmak

1992'de fotoğraf çekmeye başlamıştım. Antalya'da minik bir sanat evinde, Sefai Özer'in o yaz düzenlediği kursun iki öğrencisinden biri olarak. Bir Zenit'im vardı. Mutlu mesut siyah beyaz fotoğraflar çekiyordum. Tam kursu yarılamışken   sanat evi yandı, benim de ne kadar kimyasalım, fotoğraf kağıdım... varsa, yandı gitti.

Yeniden fotoğraf makinesini elime alabilmek için cesaret gerekti. Hakikaten istediğimin ne olduğundan da emin değildim aslında. 2010'da Canon 550d'mi aldım. Sonra da Muammer Yanmaz'ın 40 Haramiler fotoğraf kursuna gittim. 

Ne yazık ki fotoğrafa ayıracak çok zamanım, lenslere, daha iyi makinelere ayıracak param yok. Elimde olanlarla, gezdiğim yerlerin fotoğrafını çekmeye çalışıyorum. Çektiğim fotoğraflarda sanat namına bir şey yok zaten. Gördüğümü çekiyorum işte. Üstelik insanların suratına koca kamerayı tutup çekmek sanırım başarabileceğim bir şey değil. Olduğu kadar. Çekebildiklerimi de burada paylaşıyorum. Nasılsa fotoğrafçılıkla ilgili büyük hayallerim yok. 

Son zamanlarda Pinterest üzerinden iki mutluluk yaşadım. İlki yukarıdaki fotoğraf. Lonely Planet, 2012 Eylül ayının ortalarında, World's Best Street Food seçkisinde, benim çektiğim balık ekmek fotoğrafını yayımlamış. Hatta altına balık ekmeğin ne olduğunu bile güzel güzel yazmış bir yazarı. Gördüğümde yerimde duramamıştım sevincimden. Bugüne kadar gezdiğim yerlerde kitaplarını kullandığım Lonely Planet'ın benim fotoğrafımı kullanması çok büyük olay benim için. 

Geçenlerde de World Travel Expeditions UK benim İsfahan'da çektiğim Kelisa-ye Vank fotoğraflarımdan birini (şuradan hatta) kullanmış Orta Doğu fotoğraflarından oluşturduğu Middle East sayfasında. 

Pinterest olduğu için fotoğrafları satın almıyorlar. Telif hakkı yok, ama bu benim için sorun değil.

Mutlu muyum? Çok. Kim bilir, belki bundan sonra daha iyi fotoğraflar çekerim. Ama sanırım hayatımın hiçbir anında, orbüratörü dibine kadar açıp, öndeki nesne her neyse o cillop gibi, fonu da busbulanık tadında ultra sanatsal fotoğraflar çekmeyeceğim. Hele ki kamerayı 45 derece yan yatırıp, şahane bir açı bulduğumu da sanmayacağım. 

Diyorum ya. Olduğu kadar.